Buty na wakacje – jakie buty wybrać, by odpowiadały lokalnej kulturze? 12 państw świata w pigułce

Niektóre turystki zabierają w podróż wiele par modnych butów, aby zawsze mieć pod ręką fason zgodny z ich nastrojem i wybranym na dany dzień outfitem. Rzadko która pomyśli o dopasowaniu butów do tradycji danego państwa, jego historycznych uwarunkowań czy lokalnie panujących trendów.

To sprawia, że turystów bardzo łatwo odróżnić od mieszkańców, a zdjęcia przywiezione z wycieczek mogą się wydawać „niepełne” – na tle zabytków i pięknych krajobrazów lepiej wyglądają osoby, które w swojej garderobie uwzględniły różnice kulturowe.

Podpowiem jak wybrać modne obuwie damskie, odpowiadające społeczności, w której będziecie miały okazję przebywać. Oto moje zestawienie dla najczęściej odwiedzanych państw świata.

Sandały znad Morza Śródziemnego – Egipt, Grecja, Włochy

Starożytne cywilizacje zaczęły niemal równolegle tworzyć i użytkować jeden fason butów, zwany obecnie sandałami. Ich krój obrazuje potrzeby niegdyś żyjących Greków i Rzymian: buty musiały być przewiewne, ze względu na panowanie wysokich temperatur w basenie Morza Śródziemnego, a jednocześnie wyjątkowo trwałe – odporne na różne warunki pogodowe i nierówne, kamieniste podłoże. Parę wieków temu sandały tworzono z gałęzi nisko rosnących krzaków, traw lub palm, później zaś do ich produkcji wykorzystywano skórę zwierząt. Co ciekawe, ich występowanie nie było ograniczone jedynie do południowej Europy i terenów północnej Afryki. Również w krajach azjatyckich – takich jak Indie, Chiny i Japonia – wiodły prym, chociaż ich budowa i przeznaczenie nieco różniły się między sobą. Dla przykładu, w Kraju Kwitnącej Wiśni sandały geta miały wysoki koturn, aby chronić stopy właściciela przed brudem i zalegającą na ulicach wodą, ponadto dodawały paru centymetrów wzrostu niskim dostojnikom.

Buty rzymskich legionistów były wiązane na całej długości łydek, aby usztywnić nogi i nie dopuścić do zgubienia sandałów w czasie krwawej walki. Materiał, z którego je robiono, musiał odznaczać się grubością i nieścieralnością, a podeszwę należało obić ćwiekami. Starożytnym nieobce były techniki przetrwania, czy mylenia przeciwnika, dlatego poszczególnym oddziałom żołnierzy przydzielano odmienne wzory na podeszwie. W ten sposób komunikowano się między sobą na wyprawach wojennych lub podróżach w nieznane.

Jeżeli szukacie butów na wyjazd do Włoch, Grecji, Egiptu lub krajów wschodnioazjatyckich, postawcie na sandały. Poczujecie klimat dawnych czasów, oddacie hołd tradycji, a także pełniej doświadczycie tego, co czuli nasi przodkowie. Nie wspominając już o tym, że połączenie ładnych butów damskich ze stojącym za nimi przesłaniem upiększy Wasze wspomnienia z podróży!

fot. sandały brązowe Magna, Badura

Mokasyny z arabskich włości – Bułgaria, Chorwacja, Turcja i Maroko

O ile mokasyny to tradycyjne, stylowe obuwie rdzennych Indian, o tyle bardzo podobny fason na długi czas gościł w kulturze arabskiej. Balgha tworzone były ze skóry zwierząt gospodarskich, chowanych z trudem na gorących ziemiach północnej Afryki i pastwiskach Europy Wschodniej.

Ich cechą charakterystyczną jest długi, spiczasty czubek, i bardzo ozdobne wykończenie. Rodzaj ozdób był w starożytności zależny od statusu społecznego, płci, czy posiadanych dóbr materialnych. Najbogatsi zlecali szewcom tworzenie butów na miarę przy użyciu kamieni szlachetnych i kawałków złota. Biedni członkowie arabskich społeczności mogli sobie pozwolić jedynie na własnoręcznie kreślone, florystyczne wzory, widniejące na odświętnych balgha.

To kolejny znany historii rodzaj ładnego obuwia, który noszono bez względu na płeć. Wieki temu podział na ubiór męski i damski nie obejmował bowiem obszaru stóp, co zaczęło zmieniać się wraz z nadejściem renesansu w Europie – nawet wtedy przełom w wysokości obcasów nie objął balgha, ponieważ były to buty płaskie. Podobnie sytuacja wyglądała na antypodach: Indianie nie rozróżniali obuwia damskiego i męskiego, dlatego mokasyny nosili wszyscy pierwotni mieszkańcy Ameryki Północnej.

Fasony zbliżone do mokasynów po dziś dzień uszlachetniają kulturę arabską – można je zaobserwować na ulicach podczas świąt muzułmańskich i rodzinnych uroczystości, takich jak wesela. Jest to o tyle ciekawe, że Indianie dawno porzucili własną tradycję obuwniczą, a ich potomkowie noszą trampki; tradycyjne mokasyny stały się zatem reliktem przeszłości.

Współczesna moda opiera się jednak na reinterpretacji starych stylów i krojów, dlatego mokasyny wiodą prym w XXI wieku. Jeżeli szukacie butów na wycieczkę do Bułgarii, Chorwacji, Turcji lub Maroko, powinnyście zainwestować w ten fason. Ciepłe i jaskrawe kolory butów wpasują się w słoneczny krajobraz, lokalną kulturę, a zarazem dodadzą wam optymizmu!

fot. półbuty srebrne Anet, Badura

Sneakersy wobec zmian kulturowych – USA, Wielka Brytania

Wśród wszystkich fasonów przemysłu obuwniczego, sneakersy należą zarówno do najbardziej znanych, jak i najmłodszych. Są braćmi wszędobylskich trampek, królujących na lekcjach wychowania fizycznego w PRL-u, i mimo liczącej parędziesiąt lat historii, zdążyły przejąć tytuł rewolucyjnych. Nie powstały w wyniku naturalnych dążeń człowieka do ochrony przed zimnem lub bólem, nie przechodziły z rąk do rąk, z pokolenia na pokolenie. Stały się jednak symbolem ważnych przemian społecznych, nowego układu politycznego i liberalnych idei. W Polsce stały się one świeżym oddechem wolności po upadku PRL-u, reprezentowanym przez amerykański styl i kulturę.

Pierwowzory sneakersów zaczęto produkować już w 1908 roku, przy użyciu gumowej podeszwy i materiału sięgającego za kostkę. Ich designerem był Marquis Converse, stąd używana nazwa – conversy. Zanim jednak trampki rozpowszechniły się wśród amerykańskiej, a następnie polskiej młodzieży, użytkowane były wyłącznie przez koszykarzy, którzy farbowali je na podobieństwo barw własnych drużyn. Co ciekawe, sneakersy znalazły się również w wojsku, gdzie służyły jako obuwie do ćwiczeń ruchowych i kondycyjnych.

W kolejnych latach zainteresowała się nimi kultura młodych punków i twórców Rock’n’Rolla, promujących buty na światowych scenach, zaś w latach 90. reprezentowały afroamerykańskich raperów. To właśnie im zawdzięczamy globalny trend umiłowania sneakersów, a także ich status pomnika wolności. Czarnoskórzy artyści byli głosem uciśnionych, zagrzewali ich do walki o lepsze jutro i krytykowali rząd za szerzące się podziały w społeczeństwie. Trampki od początku były ponad nimi, ponad różnicami płciowymi czy odcieniami ciała. Dlatego w 2020 roku nowe modele sneakersów stanowią przykład mody unisex i reprezentują młodzieńczy duch.

Jeżeli zabieracie kilka par butów w podróż do USA lub Wielkiej Brytanii, nie zapomnijcie o sneakersach. Są najgorętszym hitem ostatniej dekady, a ponadto oddają hołd ideałom i pasują do amerykańskiego, wielkomiejskiego stylu.

fot. sneakersy złote Viola, Badura

Czółenka z ognistego flamenco – Hiszpania

Hiszpania jest znana ze swojego tańca flamenco, którego historia liczy ponad piętnaście wieków. Charakterystyczny rytm, układ dłoni i stóp, a także sposób poruszania się to rezultat obecności różnorodnych kultur i religii na terenie Andaluzji. Swe piętno na flamenco odbiły w szczególności wpływy arabskie.

Lecz nie samym ruchem, muzyką i światłami taniec stoi. Nieodłączną częścią każdej kultury tanecznej jest również strój – we flamenco kobiety noszą suknie z falbanami, rozszerzające się ku dołowi, a mężczyźni rozpięte koszule i czarne spodnie. Jednak element najważniejszy stanowią buty, bez których artyści nie mogliby wydawać odpowiednich dźwięków, stukając obcasami o posadzkę. Przez długi czas czółenka na niskim obcasie dominowały w Hiszpanii, ponieważ były typowe dla tego rodzaju tańca.

fot. czółenka beżowe Janna, Badura

Botki z modowej stolicy – Francja

Mimo że obcas stanowi wynalazek dawnych cywilizacji, pierwsze szpilki zaczęto wytwarzać dopiero pod koniec XIX wieku. Ich sukces rósł stopniowo, aż zrewolucjonizował rynek mody w latach 50, kiedy wraz z aktorkami Hollywood pojawiły się na ekranach kin. Istny szał rozpętał się wokół niedocenianego wcześniej kroju, każda kobieta chciała mieć szpilki i prezentować najwyższy poziom elegancji.

Jak wiadomo, stolicą elegancji zawsze była Francja. Naród znad Loary specjalizuje się w modzie, dlatego szybko przejął ideę high fashion, w której głównym elementem są szpilki. Jakiś czas później projektanci dostrzegli społeczne zapotrzebowanie na obuwie chroniące przed jesienno-wiosennym chłodem, będące jednocześnie ikoną stylu. Tak też powstały botki, których popularność po raz kolejny na trwałe zapisała Francję na kartach historii mody.

fot. botki beżowe Ella, Badura